Amaç: İlerleyen yaşla birlikte insan vücudunun yaşlanma sürecine girilmesiyle hücreler ve organlarda geri dönüşü olmayan, bireysel farklılık gösteren değişiklikler meydana gelmektedir. Bu süreç sonucunda meydana gelen denge bozuklukları ve düşmelerle bireyin fonksiyonelliği azalmaktadır. Bu çalışmada bir huzurevinde yaşayan bireylerin fiziksel aktivite düzeyleriyle denge düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Materyal ve Metot: Araştırmaya Karabük Yücel Huzurevi’nde yaşayan, iletişim problemi olmayan, özel bakım bölümünde yer almayan 67 kişi alındı. Huzurevinde konaklayan kişilerin tamamı değerlendirmeye alındı, örnekleme yapılmadı. Veri toplama aracı olarak dört bölümden oluşan anket formu kullanıldı.

Bulgular: Araştırmaya katılan kişilerin Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Formu (IPAQ) skoruyla Tinetti Denge ve Yürüme Testi skoru arasında pozitif yönde güçlü bir ilişki gözlendi. Fiziksel aktivite puanı arttıkça denge ve yürüme davranışlarının daha iyi olduğu gözlendi.

Sonuç: Araştırmaya katılan bireylerin denge düzeyleri üzerinde yaş, cinsiyet, düşme öyküsü, Beden Kitle İndeksi (BKİ) ve IPAQ ölçeğinden aldıkları puanı belirlemeye yönelik uygulanan ikili lojistik regresyon analizi sonucunda ortaya çıkan model istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Fiziksel aktivite düzeyi yüksek kişilerde denge problemi yaşama riskinin anlamlı ölçüde düştüğü gözlendi.

Yaşlı bireyler Denge Fiziksel aktivite